intihar etmeyi düşünüyorum ciddiyim beyler

bu gün 18 yaşıma girdim annem ve babam salonda oturmuş eski fotoğraflara bakıyorlar anneminde babamında gözleri yaşlı bir şekilde bana sarıldılar doğum günün kutlu olsun dediler niye ağladıklarını sordum babam sesi titriyerek cevap verdi
18 yaşıma geldiğimi artık bazı gerçekleri öğrenmemin vaktinin geldiğini söyledi ve acele karar vermememi ve kendime yada onlara zarar vermememi istediler ne olduğunu anlamadım tamam dedim ve oturdum babam aslında bizim kürt olduğumuzu söyledi ağladım duvarı yumrukladım mutfaktan ekmek bıçağını aldım kollarımı kesmeye çalıştım ama babam beni durdurdu..
bu pis kokunun ve vücudumdaki kılların sebebinin aslında bu olduğunu anlattılar bana bu şekilde yaşayamam, babamın doğum günüm için verdiği ak-47 ile kendimi intihar edicem, kendime hakim olamıyorum ne zaman haber izlemeye başlasam foşik foşik diye bağırmaya başlıyorum.. bunu kaldıramam keşke doğmamış olsaydım neden böyle olmak zorundaydı neden?
bende sıradan insanlar gibi olamazmıydım neden böyle doğmak zorundaydım...
yetmezmiş gibi elektriğimizin kaçak olduğunu söylediler kafayı yemek üzereyim