küçükken bisitletimi çalan kürtten dayak

yemiştim.
9 yaşındaydım o zaman. bursanın varoş bir mahallesinde ailemle yaşam mücadelesi veriyorduk. sokakta bigibleti olmayan 1-2 çocuktan biride bendim. okuldan sonra bigibleti olanlar taksicilik oynardı bende onları oturup izlerdim bi köşede. bigibleti olmayan oynayamazdı çünkü. annem farketmiş benim bu duruma üzüldüğümü. babama söylemiş bigiblet istediğimi. ailem fakirdi babam bi tanıdığın kamyonunda şofördü. kıt kanaat geçiniyorduk yani.
okuldan geldiğim bi gün gözlerime inanamamıştım. babam bigiblet almış kapının önünde monte ediyordu.onu görür görmez sokağın başından eve doğru hızlıca koşup sarıldım babama öptüm. mutluluktan uçuyordum en büyük hayalim gerçek olmuştu artık benimde bigibletim vardı hemde 18 vites (:
hemen arkadaşlarda toplandı başımıza en güzel bigiblet benimdi artık havamdan geçilmiyodu.