15 sene önce başımdan geçen korkunçlu hikaye

Ertesi sabah bütün oan biteni anneme ve babama anlattım. Annem ağlayarak beni dinledi. Başımı okşuyordu. Benim için kendini harap etmişti. Kendi kendime dedim ki ol git bu dıbına koduklarım seni öldürse neyse bu insanların ne günahı varda üzüp onlarıda belaya çekiyosun. Evden gitmeyi düşündüm anneme söyledim. Beni asla bırakmayacağını söyledi bana öyle bir sarılıyordu ki o kadını daha fazla üzmek istemiyordum. Aradan zaman geçmişti. Okulu bırakmıştım. Bütün gün evden dışarı çıkmıyordum. Hergün saçma sapan rüyalar saçma sapan uçan atlar, kafaları eşek kafası olan insanlar görüyordum sokakta. Düzenli olarak pgiboloğa gidiyordum. Bütün gün yatıştırıcıların etkisinde uyuşuk olarak geziyordum. Korkunç şeyler korkutmuyordu beni artık. Beni öldürmeye kalksalar çok direnemeyecek kadar uyuşturuyordu ilaçlar beni. Bir gün annem bir medyum bulduğunu söyledi. ikinci bir cinci hoca vakası yaşamak istemiyordum. Ama zor durumda kalınca mecbur gidiyor insan. Denize düşen yılana sarılır misali. Adamla konuştum herşeyi anlattım. Beni sabırla dinledi. Daha işin enerji ve boyutlar vs hikaye kısmıyla ilgilenen bir adama benziyordu. Hamdi ve ufuğu görmek istedi. Uzun zamandır onlarla konuşmuyordum bile. Ufuk kensini eve kapatmış yaklaşık 20kilo almıştı. Hamdi kendini işe vermiş bu konuları düşünmüyordu. O, ufukla ben gibi değildi. Uçan atlar, önüne gelen eti kanlar içinde görmüyordu. Medyum fos çıktı bir halt beceremiyordu bir daha gitmedik yanına. Bize kim yardım edebilirdi. Bir hafta sonu cd ci adama uğramak aklıma geldi. Tabi ya. Bu adam iletişime geçebiliyordu. Bizden ne istediklerini öğrenebilir bize anlatabilirdi.