15 sene önce başımdan geçen korkunçlu hikaye

Eve girdik sobanın başında takları korkudan içlerinde düğüm düğüm olmuş dört dalyarak konuşmaya cesaret edemeden bekliyordu. Ufuk gözyaşları içinde yaşlı bir kadın gördüm dedi. Bunu duyduğumda ilk başta bir rahatlama duydum çünkü bu köy yerinde belki yaşlı bi teyze de dışarı çıkmış olabilirdi. Zor bi ihtimaldi belki saçmaydı ama neden olmasın dı? Ufuk devam etti; kadın çıplaktı dıbına koyayım, gözleri simsiyahtı lan beyaz yer yoktu parıl parıl parlıyodu bembeyaz suratı bembeyaz saçları parlak simsiyah gözlerle bana bakıp gülümsedi... işte bu cümleler ufuğun ağzından dökülmesiyle dizlerim boşalmıştı resmen. Ayağa kalksam belkide yürüyemeyecek kadar korkmuştum. Meriçle hamdinin beti benzi atmış kireç gibi olmuşlardı onlarda benimle aynı duyguları yaşıyorlardı. Eve gitmek istiyorduk ama kimse oturduğu yerden kalkamıyordu. Yaklaşık beş dakika put gibi kaldık orada hamdi titriyor ufuk hıçkıra hıçkıra ağlıyordu... Artık dayanılmaz bir hal almıştı şehrin ışıklarını görmek bizi hayata yeniden döndürecekti. Zor bir şekilde ayağa kalktım hadi gidelim dedim titreyen bir sesle.