1. 1.
    0
    Hatta o geceye kadar evlerimizi sallayan rüzgâr, bu gece başka duvarları yokluyordu sanırım. Saman kokan bir topluluğun içinden başka memleketlere gitmek zorunda olduğumu bildiğim için, acılarımı, korkumu ve heyecanımı ne yazık ki görmezden gelmek zorundaydım.
    Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Oturduğum yerde onca düşüncenin arasında uyuyakalmıştım ve babamın beni bu halde görmemesi büyük bir şanstı benim için. Yaptığım her hatanın karşısında, burnunu sızlattığını düşündüğüm ve boğuk bir sesle bıyıklarını oynatan nefesi ile dakikalarca bana bakar, hatamı anlayıp başımı önüme eğmemi beklerdi.
    ···
   tümünü göster