16 yaşındaydım ve ağır abazaydım sesli

kayıt: http://vocaroo.com/i/s1WBkqtKchxD

ardından yolda ayrıldık derya ve gerizekalı arkadaşıyla. denizin evine doğru yürümeye başladık. denizlerin evi bir apartman dairesiydi. güzel bir evdi. içeri girdiğimizde evde kimse yoktu. kardeşini sordum:
-kardeşim yok benim.
+neden kardeşine yemek yapacağını söyledin?
-senin yüzünden gerizekalı. ya sen ne mal bir çocuksun bir şeyi mi merak et be. hakkımda hiçbir şey sormuyorsun.
+boşver sen de bana sormuyorsun.
-cevap vereceğini bilmediğimden sormuyorum. ya senin ben .. neyse.
+kardeşin var mı?
-yok.
+daha sorayım mı?
-sor.
+tek çocuk musun?
-ya gibtir git şuradan valla. yemek yer misin?
+şimdi de sen mi bana soruyorsun. güldüm bunu söylerken. ardından o da güldü. aslında ben ciddi söylemiş olabilirim.
-kuru fasulye yer misin?
+nefret ederim.
-pilav tavuk var.
+lokanta mı burası böyle? bizim evde hiç böyle yemekler olmaz öğlenleri.
-bizde de dün kalmış.
+iyi bir pilav tavuk yerim.

ardından yemeği pişirdi deniz. mutfakta masaları vardı. karşılıklı oturduk. ne o konuştu ne ben. yemeğin pişmesini bekleyerek birbirimize bakıyorduk. ama ben müdür yardımcısını düşünüyordum. sorun yaratabilirdi bin.