ailemi terkederek başladı her şey

Geldik 3. Günee. Evet büyük gün. Iş hayatına atılıyorum. Babam annem benden doktor mühendis olmamı beklerken ben efes satıyorum bardağa buz atıyorum. Neyse gündüz bar kapalı ama çalışankar mekanı toparlıyo falan fıçı taşıyorlar vsvs. Tüm gün iş var yani anlayacağınız. Bende gündüz gittim. Barmene mesaj attım geliyorum diye. Arka kapıya yönlendirdi beni. Oradan girdim ve doğruca patronun odasına.. "beyefendi merhaba. Yazın çok yoğun olacakmışsınız çalışana ihtiyacınız varmış dün gece barmenle öyle konuştuk" -Ha evet canım bana söyledi geleceğini. Kimliğini alabilir miyim. "Tabi buyrun" yaşasın lan çok kolay bi iş görüşmesi oldu bu. Barmenin de hakkını vereyim yani. Ben bana yapılan iyiliği unutmammm.. görürüm o barmeni. Belki de acıdığından yaptı huur çocuğu. Hiç önemli değil artık bir işim vardı. Sevdiğim yerde sevdiğim işi yapıyordum. Ilk günden fıçı taşımaya başlamıştım. Patronla saat başı maaş olayını da hallettik. Zaten ne olursa olsun kabul edecektim. Fena bir fiyat söylemedi yine sağolsun. O gece çalışmıyordum ama bardaydım. Satanistler hala yoktu... barmenle konuştum bu konuyu. "Ooo onlar haftada 2-3 kez gelirler. Sonra hep harabelerindeler." Dedi. Vay amk yaa..! Benim neden haberim yok..? Ulan tufan.. ulan tufan.. bu harabenin yerini sordum. Güldü pekekent.. sesli güldü bir de!! "Harabe belirli bir yer değil her gün nereyi ıssız bulurlarsa kurulurlar dedi. Inşaatlar falan uygundur dedi. Kafama koydum bulucaktım bunları. Ama içimde de bir korku vardı. zütten kan vermek zorunda kalmayalım şimdi elin gavurlarına...