ailemi terkederek başladı her şey

Aklıma hemen yakın dostlarım geldi. Ama saatte o kadar uygunsuz ki. Gidilmez şimdi ayıp olur her ne kadar yakın olsamda. Indim sahile bir iki tur atıp bir bankta yayıldım. Üşüyorum ve içimde züt korkusu var. Ilk günden bıçak yemeseydim bari amk. Neyse korkum boşunaymış. Ilk günü atlattım kendi şehrimde. sıradaki işim pılımı pırtımı toplamak. Annem babam 2 güne geri gelir düşüncesindeydiler. Öyle umuyordum yani. Babam 4/12 vardiyasında çalışır. 4ten sonra eve gittim. Annem ne yaptin nerdeydin oglum falan soru yağmuruna tuttu. 'Arkadaşta kaldım anne' dedim ve direk odama geçtim. Eveet hadi bakalım işe yarar ne varsa topla. Cüzdanı koydum cebe ilk önce. Telefonu da aldım. Sonra sırt çantamı açtım. Yağdır allah..! Don atlet ne koyabildiysem koydum. Bir de kitap koydum çantaya. Hiç de okumadım kitabı amk.. Neyse sırtladım çantamı. Son bir kez baktım etrafa. Özlerim diye değil lan! Unuttuğum bir şey kaldı mı diye. Zaten duygu durum bozukluğu var bende. Neyse sıra annemi atlatmakta. Hiç bir sey söylemeden çıkayım en iyisi..