1. 1.
    0
    Bir iki part başlıyorum o zaman hatrına..
    yaklaşık 9 sene önceydi. Universite sınavı zamanlarımdı. Liseyi zor kazanan ben, bu sınavda şansım olmadığını biliyordum. Gelecek kaygısının yanı sıra aile baskısı da beni kendi hayatımı 0dan çizmeme sebep oldu.. Babam her gün sınav konusunu açar, işten eve gelince yanında hep benim notlarım, ders programım veya uni. Puanlari içeren kağıt olurdu. Yani her gün içim sıkışır boğazım düğümlenirdi. Ağlamak isterdim, beceremezdim. Hiç bir şey beceremezdim. sinava son 5 hafta(tahminen) kala uzun süredir aklımda olan, bu sistemden kaçmak, gibtiritaktan yaşantımdan gibtirolup gitme planımı uygulayacaktım. Tam zamanıydı. Aklımdaki tek problem biricik annemi nasıl terkedeceğimdi..
    ···
   tümünü göster