bugün başımdan geçen inanılmaz olayy

evden çıktım. asansör bekliyorum. üst kattan bi kadın asansörün kapısını açık tutup diğer komşusuyla konuşuyor. benim de acelem var tabi. bekliyorum bırakmıyo. kapıya vuruyorum duymamazlığa geliyo. kapıyı rahat bırak asansör nefessizlikten ölecek diye bağırdım güldü öyle konuşmaya devam ediyo. sinirlendim bi an yukarı çıktım. bıraksana kapıyı kevaşe dedim. sen kime kevaşe diyosun muallaknin evladı dedi. o an nevrim döndü beyler. senin tutacağın kapıyı da seni de giberim diyodum ki kocası açtı kapıyı. napıyosun lan huur çocuğu dedi. karını gibiyorum lan zütveren dedim. yiyosa gel beni gib dedi. tamam ulan geç içeri dedim. içeri geçtik. kapıyı kapattı bu huur çocuğu. kapışıcaz millet ayırmasın diye. gib ulan zütün yiyosa dedi. tamam dedim. ilk önce kanepeye bi güzel uzattım bunu. vazelinin yerini sordum söyledi aldım getirdim sürdüm buna bi güzel. yavaş yavaş dedi tamam dedim ama sinirliydim, birden kökledim buna. karı gibi cırladı aq. sonrasını zaten biliyosunuz ;)