yıkılmış mahvolmuş depresyonda insanlar

panpa loop break olayı gerçekten iyi güzel bana aşırı derecede düşündürücü ve güzel geldi benimde başımdan çok olay geçti 3 sene bi kızın peşinden koştum şimdi hatırlıyorum mesela ama acı çekmemek için beynimin bana oynadığı oyunları düşünüyorum ve bu da beni rahatlatıyor ama çevremde acayip ekgiblikler var mesela ben yakışıklı olduğuma inanıyorum bazı arkadaşlar benim boyumla taşak geçiyor hemde bunu ara ara suratıma vuruyor bende çok kısa değilim ölçülmedim 170-75 arası birşeyim o benle taşak geçen arkadaş ta 1.76 boyunda tiki takılan bi çocuk sürekli bişeyleri ıspatlama peşinde instagramdan kız gösterip bunu gibtim buna çaktım gibi halbu ki benim umrumda değil ama sonra bilinç altımda canlanıyor ve düşünmeye başlayınca kendime sorular soruyorum ve kızlarla da çok az ilişkim oldu 2 sevgilim oldu biri bana aşırı iltifat etmekten zütüm kalktı lisede bi kız bana aşıkdı ama bende pas vermedim daha doğrusu veremedim çünkü arkadaşlardan bi baskı vardı ne derler diye düşünüyordum makine teknikerliği okuyorum son sınıftayım ve ünide de her kızın zütü kalkık zaten onlarada yanaşamıyorum veya yanaşmak istemiyorum loop break yöntemi burada lazım olur mu? benim sorunum kız değil benim sorunum bu kadar pasif kalmam ben buna üzülüyorum ama bende o potansiyelin olduğunuda düşünüyorum ne bilim var ulan bende bişeyler ama dışa vuramadıktan sonra izleyici kalmak kötü aslında o tiki dediğim arkadaşımında gösterdiği kızların hiçbiriyle yakından uzaktan işi olmadığını düşünüyorum çünkü bu işlerde biraz da güven lazım dimi? eğer kız motor değilse tabii neden bu kadar reklama dönük hareketler yapar ki bi insan? ben bunu anlamıyorum acaba beni mi ölçüyor veya benim ondan daha iyi olduğumu düşünüp bi tak yapamadığımı mı?