olum ağlayacağım çok az kaldı

aksam evde otururken hasan geldi. oturduk nabıyon nörüyon. sonra sigara içmek için dısarı cıktık.
aylardır kendisinden saklamaya calıstıgım şeyi aylardır bildiğini söyledi. gayet sakince. ben şok olmustum. ne yapacagımı bilmiyordum.
okulda tanıdıklarının oldugunu ve esmayla cıktıgımızı bildiğinden bahsetti.
ama hiç kızmadı bagırmadı. zaten o kadar iyi değildi aramız zaten artık sevmiyordum. gibi laflar cıktı agzından.
istersen cık istersen evlen olm nabıyım ben yaa demişti. bende madem biliyorsun yalan söylemiyecem özür dilerim
affet hasan dedim. ne özrü olum. böyle şeylere gerek yok.
ben hala napıyım olum cok seviyorum diye sayıklanıyordum.
hasansa önemli olmadıgından bahsediyordu.
biraz rahatlama bolca mahcupluk hissi ile eve geçtim hasansa bigibletine binip gitti. eve geldiğimde olayın şokunu halen atlatabilmiş değildim.
biraz kafa dagıtmak için pcde oyun oynadım. muhammetten haber gelmişti. şifreyi yolladı. bir şey olursa ara kanka dedi.
şifre elimdeydi. umarım düşündüğüm olmaz diye. ellerim titreye titreye klavyenin tuslarına basıyordum.
girişe bastıgımda ise hayatımın dönüm noktasına şahit olacaktım.