sönük yaşamınızdaki enstantanik bir olguyum

anlık düşüncelerinizi pasifize ederek sizi kollektif düşündürtme çabası içerisine girmiş, size pitorest bir şablon sunmaya çalışan bir karanlık yolcuyum. aynı zamanda yitik benliğinizde yarattığınız anlamsız düşüncelerin dışarı çıkması ile son bulacak bir yanılsama gibi düşünebilirsiniz beni.

yağmur damlaları gibi soğuk asfalta çarpacak hayatınızdaki anlam bulma çabanıza yardımcı olamamamın, kararsızlığında kaybettiğim bütün realistik olmayan içgörüsel tanımlamalarımda sizlerin sönmek üzere olan bir ampul gibi olduğunu görmezden gelip çabalamamın bir sonucu olmalı bütün bunlar. karakterinizde oluşmuş bütün inflamantasyonları bir çırpıda atıp kurtulmak istercesine algı kapasitelerinizi biraz daha geliştirip görüsel vizyonunuza yeni bir perspektif çabası içine girdiğim halde şemsiye olmadan çıktığım bu yolculukta birer birer suratıma çarpıyorsunuz. acımasızca ve kararsız bir hiddet ile.

garip bilgisizliğimi telafi edercesine, kafama doldurduğum o anlamsız sorulara cevap ararken kaybettiğim o idealist düşüncelerim bir daha karşıma çıkacak diye korktuğum her an, aklıma sizler geliyorsunuz ve ruhumu o kötü pgibolojiden kurtarıp, kayıp ritmimi tekrar bulurcasına garip bir rahatlama ile anlama çabamı sürdürmemde bana yol gösteriyorsunuz. ama bu da anlamsızlığın ta kendisi aslında...