bundan 4 yıl önce yaşadığım inanılmaz

... bi baktım tanımadığım bi numara. lan diyorum bu kim bu saatte. açtım telefonu.

-alo x sen misin?
-evet benim. siz kimsiniz?
-ben ilkay...
-ee pardon ama tanıyamadım. hangi ilkay?
-ya sercanın kız arkadaşının arkadaşı olan. doğumgününde tanışmıştık ya. o işte...
-haaaa tanıdım. naber ilkay nasılsın?
-iyiyim sne nasılsın?
-çok fena hastayım. ölüyorum ya. boğazım şişti. ateşim var vs vs vs...
-aaa geçmiş olsun. ben de şey dicektim işin yoksa bana gelsene. üsküdar'da evim. canım sıkıldı da 2 laflarız dicektim..
-aa aharika olurdu ya (ananı gibiiimm) ama yerimden kalkamıyorum ilkay. acaip hastayım...
-yaa gel işte. sana çorba yaparım ben. terlersin hemen iyileşirsin..

beyler yemin ediyorum. kıpırdayacak halim olsa uçarak gidicem. beşiktaş'tan üsküdara gitmesi 10 dk. ama kıpırdayamıyorum dıbına koyim. o gece gidemedim maalesef. sonra haberleşiriz tekrar diyerek kapattık telefonu... aradan birkaç gün geçti...