1. 1.
    0
    Okula başlayalı 1 sene oldu. Babamla iyi kötü bir yurda yerleştik her şey zamanla daha kötüye gitmeye başladı. Ailemi özledim geçer dedim ama her eve gidip geldiğimde ailemi ve arkadaşlarımı tekrar özler oldum. Yurtta o da arkaşdalarımla anlaşamıyorum yani ben kimsenin kalbi kırılmasın diye ne kimseye yüksek sesle bağırırım nede küfür ederim. Her şeyi alttan almaya çalışırım. Onlar uyurken odaya giriyorsam ışığı bile açmam mesela. Asıl çözemediğim konu ise 1.5 sene oldu olacak nerdeyse ama ben hala mutsuz hala evimi ve arkadaşlarımı özlüyorum. Belkide sorun bendedir tabi ama ne okulu nede yurttaki arkadaşlarımı sevemedim. Aslında beni kendi arkadaşlarımın arasında görseniz öyle güzel muhabbet ederim öyle güzel şakalar yaparım ki arkadaşlarım yanımdan ayrılmak istemezler. Herkes tarafındanda efendi esprili dürüst olarak bilinirim. Sonuç olarak en son pgibolojimde bozuldu pazartesi günü randevu aldık pgibyatrise gidecem. Biraz uzun ama vakit ayırıpp okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Benim derdimle ilgilendiğiniz için.

    Teşekkürler sağolun.

    Edit: Okumayanında canı sağolsun.
    ···
   tümünü göster