masada on numara sohbet vardı. bense o sohbetin arasında pes oynarken sürekli maçı durduran çocuklar gibi mesaj yazıyodum gözüm sürekli telefondaydı. Nalanla baya ordan burdan muhabbet ediyoduk. Aynı zamanda masadaki muhabbetide kaçırmak istemiyodum en son bu durumda olalı baya bi zaman olduğunu farkediyodum arada. Tabi bu durumu farkeden tek ben değildim muhtemelen. Ama erkek muhabbetinin yeri her zaman da ayrı olmuştur benim için. Yine mesaj yazdığım bi anda fahri abi elimden telefonu çekti.

F: bırak artık şu telefonu be olum nalanla sonrada konuşursun. Kırk yılda bir izin alıyoruz zaten yengenden.

Afallamıştım bi anda fahri abi direk nalan dedi. Masada diğer arkadaşlar “nalan kim lan. Yuh amk bize bile anlatmamış” diye coşmaya başladılar bile.

B: abi sen nerden biliyosun

F: unuttun mu senin ofiste ajanım var

B: senin kız da çakalmış abi be nerden anlamış

F: zekidir benim kızım

Ulan cerene bak ufaklık falan diyoduk ama mevzuyu çakmış, çakması yetmiyomuş gibi hemen babasına anlatmış. Yada nalanın yanına vermiştim sabah o mu anlattı acaba. Off nalan bu ne ya herkese anlatıyosun. Ya da anlatmamıştır ya sabah tripliydi.

E: olum anlat bakıyım bizden bile sakladığın kız kim

B: yok abi bişey ya önemli diil o kadar

M: gibtirtme amk önemine biz karar veririz bişey saklamayamı başladık artık birbirimizden

Hakikaten de birbirimizi ailelerimizden bile iyi tanıyoduk nerdeyse. Birbirimizin herşeyini biliyoduk. O kadar ki biririmiz diğerinin hayatını karartacak bilgilere bile sahiptir normal şartlarda.

B: abi bi kız var bizim ofiste nalan

M: şu mavi gözlü kız, geçen geldiğimde dikkatimi çekmişti benim de

B: he bu arada o senin için efendi Anadolu erkeği tipi var dedi her kızın söylediği gibi