tam lafım bitmişti ki telefonum çalmaya başladı, açmak istemedim nalanın tatlı sesi eksilmesin kulağımdan bi an olsun diye ama arayan bizim stajyer cerenin babası fahri abiydi. fahri abi bizden yaşça büyük ama bizi çok iyi anlayabilen bi abimizdi. telefonu pardon diyerek açtım.

b: efendim abi

f: bizim kızdan haber göndermişssin, güvercinin de var mı haber gönderecek

b: anlamadım abi

f: lan olum haber gönderip arkamdan hayırsız diyeceğine sen arasana

b: abi yenge kızar sana diye kıyamadığımdan

f: bırak bırak sen de sizin ekip de iyi ayak yapıyosunuz

b: estağfurullah abi olur mu ya ayak falan hem de sana

f: akşam izin aldım yengenden görüşelim madem

b: oooo izin

f: hadi çok konuşma akşam da unutma yemekte görüşürüz

b: olur abi de bişey merak ettim

f: söyle

b: yengeye ne rüşvet verdin

f: ulan küfür istiyosun ha

b: sustum abi görüşürüz

f: görüşürüz

telefonu kapadım. tekrar nalanın gözlerine, dünyaya dönmüştüm.