yıkılmış mahvolmuş depresyonda insanlar

kızın suratı hafif asılıyor ara ara
ama adamla hiç alakası yok...

ve sonrasında
o görüntü adamın limbik sisteminin
yukarda bahsedilen organcıklarındaki
bazı olumsuz görüntü ve nöral ağlarla eşleşiyor...

zamanında adamın hissettiği o kötü hisler yeniden yaşanmaya başlanıyor.
ve adamın dopamin ve serotonin düzeyleri düşmeye başlar
adam artık mutsuz ve gergindir.
konsantrasyon düşer ve adam zırvalamaya başlar.

zırvalama arttıkça kızın suratı asılır ve baam oyun biter.
adamımız yine yenildi ve bu konudaki nöral ağları daha da güçlendi.
bunalımı daha da arttı.

ben size frontal lob diye birşeyden bahsetmiştim
tüm zekanın olduğu mantıklı düşünmenin olduğu
bu frontal lob neden müdahale etmez kötü giden olaylara?

buna cevap vermeden işin sosyal şartlanma tarafını da anlatayım.