nalan tuvalet kağıdına sardığı kutuyla geri döndü. ama tam da saramamıştı telaştan bi kısmı görünüyodu. lüzumsuz şakalar yapmaya başlamıştım kan olayından sonra.

- oo dudak payı bile bırakmamışsın kutuda be

+ yaa sen hep böyle iğrençmiydin kendimi sörgulamaya başlıcam artık

- kendini sorgulamaktan kasıt

+ hislerr... (kısa bi toparlanmadan sonra) boşver

- konuşuruz küçük kız hadi önce seni iyileştirelim. sana bişey olursa ankara çok gri olur

son söylediğimi düşündüğümü sanarak söylemiştim. işte nalan yine kıpkırmızı oldu ama yüzünde muhteşem bi tebessüm. öyle gülümsedi ki dünyadaki tüm gül goncaları aynı anda açıldı sanki. öyle gülümsedi ki dünyada ki tüm bülbüller bu zamansız açılmanın aşkıyla o güzel seslerini yitirdiler. öyle gülümsedi ki ankara tüm bürokrasiyi unuttu sevgi tomurcuğu oldu. düşünün ankara...