olum ağlayacağım çok az kaldı

eldivenleri çıkardım. peşlerinden 4 numaraya geçtim.4 numara dediğim kabinler oda tipi. kadın ve oğlan girdi. arkalarından bi 5 sn sonra ben açtım perdeyi.
karşımda sağ kolundan açılmış damar yolu. o yolu takip eden serum damlacıkları. soluk bi ten rengi. buna ragmen ışıl ışıl duran kahve çekirdeği tonunda 2 göz. boylu boyuna uzanmış üzerinde taktan bir hasta örtüsü. diğer kolu sıvanmış tansiyın için bekleyen bir kız. esma.
beni görünce toparlandı. yanına yaklastım. kolunu kavradım. tansiyon aletini taktım. steteskop da güm güm vuran kalp atışlarım. onunkiler benimkilere karısıyordu.
nihayetinde ölçüp 11 7 oldugunu gayet iyi oldugunu söyledim. yanında duran kadına neyi vardı dedim. bu arada esma beni izliyordu. üşütmüş güzelim :)
normalde cıkmam lazımdı. bir işim kalmamıstı ama ben bir de ateşine bakayım dedim. gittim hemen ateşölçeri getirdim. diit der ölçer zaten saniyelik iş makineninki.
sonra cıktım. hasta takip kağıtları olur. oraya verileri kaydettim. sürekli aralarda serum kontrolüne gittim. hem serum akıyor mu diye hemde esmaya bakmak için. kadın yengesiymiş sonradan öğrendim. abisiymiş o oğlanda başka şehirde üni okuyormus. aradan bi 15 dk geçtikten sonra abisinin. bir şeyi yokmuş ben gidiyorum konusmlarından sonra hastane cıkısına gittiğini gördüm. kısa bi süre sonra yengeside cıktı kabinden aman üzerini iyi ört guzum ben hemen gelicem deddikten sonra.
benim sıramın geldiğinin habercisiydi bu. kabine girdim esma uyukluyordu. biraz baktım. sonra perdeyi ssonuna kadar çekip içeri girdim. kafası diğer tarafa cevriliyken eğilim alnından öptüm. 10 saniye sessizlikten sonra ucan pempe özür dilerim senden. .. seni çok özledim.. dedi.