1. 126.
    +6
    @114 bazılarına ben de acımıyorum haklısın o konuda, bu kadar beş para etmez adamlar zaten üşenip de bu kadar uzun yazıyı okumaz,
    burada anlatılanlara değer vermezler. anancı liseli oluyor çoğu.

    insanlar depresyona girme hakkı kazanmazlar, buna da inanmıyorum yani bu bir kriterleri tutturunca kazanacağın bir hak değildir. depresyon bir hastalıktır ve bir kere başladığında tekrarlama şansı yüksektir.
    misal çocukken bir travma geçirdin anneni öldürdüler gözünün önünde, hayatın boyunca alakasız şeylere depresyon geçirirsin.
    orada yazdıklarını "sen depresyonda değilsin bi tak yapmadan asalak gibi yaşamaya alışmış döl israfısın." lafını bu kişilere örnek olarak verdiğini, bana söylemediğini düşünüyorum. benim başımdan geçen olay pek çok türk erkeği için cinayet veya intihar sebebi bir olaydı. ama ben ne intihar ettim ne cinayet işledim. sadece taşındım küçüklüğümden beri yaşadığım mahalleden, kimsenin suratına bakacak yüzüm yoktu. o güne kadar bilmediğim şeyleri bana öğreten, bana kral gibi bir yaşamın kapısını açan bir felaket oldu.

    ne demişler: "bir müsibet bin nasihatten beterdir."

    depresyon ilaçları konusu çok karışık konu. bana ilaçlar çok zarar verdi, ve işin aslı şu ki bu ilaçların etkilerini ilacı yazan doktorların çoğu da adam gibi bilmiyor. doktorun da iyisini bulmak mesele. ben bulamadım, hırs yaptım, kendimi tedavi etmek için ilaç hariç her yolu aradım.
    keşke aramızda doktor olsa o anlatsa bu kısmını.
    pgibiyatri ve biyokimya bilimlerini küçümsemiyorum sakın yanlış anlamayın. sadece bu işi iyi bileni çok yok ne yazık ki.

    ama bu başlıkta ilerki günlerde anlatacağım pek çok şeyin %80i ilaç haricinde depresyon tedavisinde de önerilen şeyler.
    hiçbir doktorun karşı çıkmayacağından eminim burada diyeceklerime.
    ben hayatta ilaç adı yazmam buraya, ancak bazı beslenme desteklerinden bahsedeceğim.
    ···
   tümünü göster