hiç istemiyodum aslında ama neyse az kafam da dağılırdı son zamanlarda iyice boşverdim herşeyi. spora da gitmiyorum 2 haftadır. düşüncelerindeyken telefon çalmaya başlamıştı bile. onuncu kez zorluyodu nagihan ulan bu kadar azdın mı be kızım.

telefonu açtım kulağıma zütürmeye bile üşendim.

n: nerdesin sen ya niye bakmıyosun ektin mi beni işim var deme sakın inanmam.

b: aç mısın?

n: ne? ne diyosun sen bana mı dedin?

b: evet evet aç mısın eve geldim yemek söylicem kendime sana da söyliyim

n: iyi olur ya ben zaten aşağıdayım. bunu da açmasan kapına dayancaktım

b: oha be kızım çık hadi gel brlikte söyleriz.

telefonu sehpanın üzerine doğru fırlattım yine düz düşmüştü...