kösele ayakkabımın topuğunun boş ofiste yankılanışını duydukça daha sert basarak asansöre yöneldim. çabucak uzaklaşma hissi gittikçe büyüyodu içimde.

nihayet çıkış kapısına yöneldim. otoparkta arabamı sabah bıraktığım yerde bulamayınca nalan'la öğlen yemeğe çıktığımız geldi. aklıma. hiç düşünmeden arabama bindim. hala pis kodumun arabası. arabayı çalıştırmamla radyonun açılması bir oldu...

http://www.youtube.com/watch?v=z7Bku2-IjdE