üniversitede tek başına kalan öğrenci

evet bu benim bulaşıklar tak gibi mutfağa yayılır hiç bir arkadaşın hiçkimsen yıkamaz arkadaşların gelir dağıtır yine sen toplarsın yemeği senden önce yapan bir arkadaşın olmaz kendin yaparsın. öğlen ekmek alırsın bi bakmışsın akşam yemeğinde canın dışardan yemek istemiş o ekmekte poşetin ağzı açık kaldığı için bozulup gitmiş.
gib gibi bi durumdur yalnız yaşamak bazı avantajları var elbette hiç bir karışanın yok ama insan yalnızlıktan kendi kendine konuşmaya başlar.
ve bu benim yalnız yaşadığım 2. yılım olucak ölüsünü gibeyim. daha 4 yılım var. ha birde insanlardan gittikçe uzaklaşıyosunuz herşey yapmacık ve saçma geliyo kendi kendinize evde gülüp eğleniyosunuz canınız sıkılınca kendi kendinize ağlıyosunuz. bazen dışarıya çıkıyosunuz ama eve gelince yine yalnız kalıyosunuz ve bu yalnızlık bir süre sonra alışkanlığa çevriliyo ve hoşunuza gitmeye başlıyo arkadaşınız hadi size gidelim dediğinde bile 2 kere düşünüyosunuz acaba gitsek mi yoksa bunu sallayıp kendim film falan izlerim diye.
üniversitede bu yıl ilk defa tek kalıcaklara burdan selam yazdıklarımı iyi okuyun hak vericeksiniz.