bu ülkede neden komünizm siklenmiyor

bir gün ezilirsem komünistlerin yanımda olacaklarını biliyorum. eşitlik ve adalet söylemleri hoşuma gidiyor.ama aşırılıkları da mevcut. fazla mükemmelliyetçiler. salt doğru gerçekten onların söyledikleri mi?onu sorgulamak lazım. yani aydın ve bilgili insanların söyledikleri her zaman önemsenmeli,ona göre hareket edilmeli mi?her zaman bilim mi haklı yoksa hayat 2+2=5 diyebiliyor mu bize? bilmiyorum.klişe örneklerden biri daha;kapitalizm ya da zayıfı ezmeden zengin olmak, insanların küçük dünyasında mutlu olmasına göz yummak, onları uyandırmamak kötü mü?

beni mutsuz ediyor bu ideoloji. çünkü sadece ideoloji olarak kalmıyor. hayatının her alanında uyguluyorsun. aptal,düşünmeyen, sorgulamayan insanlara tahammül edemiyorsun.her söze verecek bir cevabın oluyor. yalnızlaşıyorsun.elitistlikten bahsetmiyorum. aslında doğru kelimeleri seçtim mi onu da bilmiyorum. bilmeye öğrenmeye başladığımdan beri mutsuzum. doğru olan ne?doğruyu söyleyip bilip mutsuz olmak mı? yoksa mutlu olmak için gereken her şey mübah mı? seneler önce ben, bayrak inmez ezan dinmez, askerimiz çok yaşa, devlete uzanan eller kırılsın diyen bir aptaldım. hatta okul, cami yaptıran zenginleri de gözlerim dolu alkışlardım. salaktım ama mutluydum. neden bırakmadınız öyle kalayım?