felsefe

antik yunan felsefesinde, yukarıdaki sorulardan ilk beşi sırasıyla, analitik veya mantıksal, epistemoloji, etik, metafizik ve estetik olarak adlandırılırdı. bunların dışında da konular vardı ve bu tanımlamaları ilk kez kullanan aristoteles aynı zamanda politika, modern fizik, jeoloji, biyoloji, meteoroloji ve astronomi'yi de felsefenin konuları arasına almıştır. galileo'ya göre ise bilimler ve sanatların genel adı felsefedir. yunanlar sokrates'in etkisiyle bir analiz geleneği geliştirmişler ve konuyu daha iyi anlamak için parçalarına ayırmışlardır. bu yöntem günümüzde bilimde ve sanatta kullanılmaktadır.
diğer gelenekler bu tip tanımlar kullanmamış veya aynı temaları ön plana çıkartmamıştır. hint felsefesi batı felsefesi ile benzerlikler taşısa da, binlerce yıldır felsefe ile ilgilenmiş olsalarda japonca, korece ve çince'de felsefe kelimesi 19.yy'a kadar var olmamıştır. özellikle çinli filozofların yunanlara göre farklı bir sınıflandırması vardı. tanımlamaları da genel özelliklere değil çoğunlukla metaforikti ve aynı anda birkaç konuya ilintiliydi [1]. ancak batı felsefesinde de konular arasında kesin sınırlar yoktur ve 19.yy'a kadar batı filozoflarının çalışamalarında konusal bir ayrım yapılmamıştır. örnek olarak, aristoteles'in çalışmalarının kendi başına bir anlamı yoktu. peripatetikçilerin yaptığı da, aristoteles'in çalışmaları ve konuları arasında bağlantılar kurup, genel yargılara ulaşmaktı. gerçek felsefe rönesans sonrası alman i̇dealizmi sonrasında doruk noktasına ulaşmıştır