ben mikiteryan korkunçlu hikayemi anlatıyorum

ikimiz de yattık. oda küçük ve çok karanlıktı. birbirimizin yüzleri seçilmiyordu yani. konuşmakla konuşmamak arasında çok gidip geldim. çünkü başta ben saçma bulursum böyle olayları. evet önceden bazı anormal olaylar yaşamıştım. mesela o sene o sezondu yanlış hatırlamıyosam ya da bi sonraki sezon barcelona celtic maçı vardı. arkadaşla iddaa oynamaya gittik, o gün içimden nasıl geçtiyse celtice bastım. oranı da 10 falandı. arkadaş deli misin salak mısın diye bi ton laf etmişti ama cidden o an sanki parlamıştı celtic gözümün önünde, istemsizce basmıştım ve celtic 2-1 kazanmıştı o maçı. neyse, fakat bu çok farklı bişeydi. Neyse en sonunda karar verdim ve başladım kuzenimle konuşmaya:
-samet sence bulut niye öyle koştu yola
+bilmiyorum abi ben de anlamadım
-bunun bi sebebi olmalı samet, at da olsa hayvan da olsa ne okursa olsun bi canlı sebebsizce ölüme koşmaz öylece, hele de buluttan bahsediyoruz. defalarca geçti o yoldan
+haklısın abi ama neden olabilir, yakınımızda bişey yoktu ki ürksün
-samet bulutun bi an durup bi yere odaklandığını hatırlıyo musun?