ben mikiteryan korkunçlu hikayemi anlatıyorum

mangal boyunca aklım o eski yıkık ahırdaydı. ben herşeyin bi sebebi, bş nedeni olduğuna inanırım. ve bulutun delice koşmasının, korkmasının sebebi o ahırdı.. mangal boyunca ailem dalgın olduğumdan ve kendimi toparlamam gerektiğinden bahsetti. maglın sonuna doğru dedem "oğlum istersen bulutun yerine başka bi at alalım, yeter ki sen kendini toparla, üzülme" dedi. "sakın dede, sakın. bulutun yerine başka bi at alma yoksa daha çok hatırlarım onu, daha kötü olur benim için" dedim. kararıma saygı duydular ve o günden beri bir tane bile at almadılar. neyse mangal bitti ve yavaştan toparlanmaya başladık. sofra ve mangal toparlandı ortalık temizlendi ce eve doğru yola çıktık. eve vardığımızda saat 10-11 arasıydı. herkes çok yorgundu ve hemen yataklar hazırlandı. tek bi ıdada ben ve kuzenim yatıyorduk. hemen yatağı hazırladım ve kuzenime diyeceklerimi kafamda tasarladım. ona bütün bunları kafamdan geçenleri anlatacaktım. çünkü bunları o da benle yaşamışdı ve beni en iyi o anlayabilirdi..