ben mikiteryan korkunçlu hikayemi anlatıyorum

kısa bi yolculuğun ardından köye vardık. herzamanki gibi ananemlerin evine gittik ve yerleştik. ananmele çok iyi anlaşırız çok iyi bi kadın. fakat çok hasta biriydi. şekerinden tut kolestrolüne kadar.. dedem de bi o kadar sağlıklı bi adamdı, yaşına rağmen çok sağlam vücudu vardı. ilk gün yorulduğumuz için dinlendik. bu arada teyzem yok sadece bir dayım var, onlar da bizden önce varmışlardı eve. benden 2 yaş küçük kuzenim vardı dayıoğlum. iyi anlaşırdık onla, ilk gün bilgisayarla oynamakla geçti, akşamüstü dedem çayırda bıraktığı atı ahıra getirmemizi istedi kuzenimle benden. hava hafiften kararmaya başlamıştı. çayır da çok ıssız bi yer kuru ot, eve de biraz uzak. neyse tamam dedik ve kuzenimle çayıra doğru yürümeye başladık. öyke havadab sudan konuştuk yolda. bu çayırla köyün arasını bi otoyol kesiyor, yani hayvanların köye geçmesi için anayoldan geçmesi lazım ve arabalar bu yoldan sık geçiyor. daha sonra kuzenimle yoldan geçtik ve çayıra vardık..