lise sonda okulda yaşadığımız esrarengiz gece

+özge: enes, sende bana sürsene..
-enes: ooo sizde. sür işte kendin. mesaj yazıyorum işim var.
+özge: pufff. aman be. sürmessen sürme...

bu arada ben melis'in parmaklarına sürüyordum ojeyi. bir ara taşırdım biraz.
+melis: vallahi tekmeyi yersin bak sercan. (gülerek)
-ben: korkutuyorsun beni.

neyse, 6-7 dk.da bitirdim ben sürmeyi.
+melis: üflesene yaa. nasıl kuruyacak bu...
bende ağzımı dayadım, ayaklarının ucuna. üfledim 1-2 dk. boyunca.

sonra kızlar ellerine kendileri sürdüler, ojelerini... bu arada tv'de açık. hiç unutmuyorum, show tv'de lanetli tepe isimli bir korku film vardı. hep beraber onu izledik. kızlar baya korktular filmden. bizde korkmuştuk tabi. ama belli etmemiştik film bittiğinde, hepimiz birden 'ohhhh' çektik. baya bir gerilmiştik. kolay değil, koca okulda 4 kişiyiz. saat gece 12 olmuştu.

+özge: ohh be bitti. ya aslında niye korkuyoruz ki. periler, hayaletler... bunlar sadece filmlerde olur.
-melis: evet, ama cinler gerçek bence. varmış. dedem anlatmıştı bana zamanında bir hikaye. çok korkmuştum.
+enes: harbi bak. cinler doğru. kuran'da da geçiyor zaten.
-ben: çağıralım o zaman bir cin bizde.
+melis: sercan saçmalama, bir musallat olurlarsa gitmezler bir daha.
-özge: melis haklı. bulaşmayalım bu işlere...
+ben, yav sanki biz çağırınca gelecek. yapmayın arkadaşlar. hadi çağırmayı deneyelim, hem eğlenmiş oluruz...