bu başlık başka başlık piçler

okulları bitmeye yakındı ve artık okula gitmiyorlardı. muzoyu buldum. yanında 3-4 tane arkadaşı vardı ama bana engel olamadılar. ağzını kırdım onun orda. haşat ettim. haketmişti de. öyle dayak atılmaz böyle atılır huur çocuğu dedim. bastım gittim.
aleyna o sırada teyzesinin yanına gitmiş, işi halletmişti bile. artık geri döneceğini ve nasıl bir yol çizeceğimizi merakla bekliyordum. bu aralarda biraz daha rahattım fakat içimdeki ihanet duygusunu bir türlü söküp atamıyordum. günlerim normal geçiyordu. gayet kalender bir yaşam tarzı sürmeye başlamıştım. çıktı geldi yine. dönmüştü. ama ben onunla konuşmak istememiştim. aradan 1 ay kadar geçti. onur adında sonradan edindiğim bir arkadaşım vardı. çok delikanlı bir çocuktu kendisi. onunla birlikte bulunduğumuz ilin merkezinde kalabalık bir yerdeydik.
bir tane ipsiz sapsız bir oğlan bize seslendi oğuz sen misin dedi. benim ne oldu? dedim. gel kardeşim dedi gittik onurla beraber. bir gittik ki parka, etrafımızı 30-35 kişi çevirdi ellerinde kemerler, sopalarla. bir tanesi yanında muzoyla geldi. bu çocuğa 3 kişi mi girdiniz dedi. belliydi hepsi yalan söylüyordu orda bizi harcayacaklardı bahane üretiyorlardı. en sonunda film koptu zaten. 2-3 tane yumruk atabildim ancak. onurla bizi haşat ettiler orada. sol ayak baldırıma 2 tane bıçak yedim. onurunda burnu kırılmıştı. allah var delikanlı çocuktu çünkü kaçmamıştı benimle birlikte kalmıştı.
hastane, dikiş, onurla ilgileneyim derken yine günler birbirini kovaladı. sonra ne muzo gördüm ne o kavgadan kimseyi. sadece 2 tane çocuk gördüm orada olanlardan onlarda titrediler biz vurmadık diye. ellemedim.