bu başlık başka başlık piçler

dışarıya çıktık beraber. sahilde denize karşı oturduk. yanımda sigara yaktı. ses etmedim. bende yaktım. bu kız yanımda sigara içebilecek kadar nasıl rahat olabilirdi? çok değişmişti. konuşurken ufak ufak şizofrenik gülücükler saçıyordu dudakları. 1-2 saat geçmiştir anlat anlat diye sorarken. hamile olduğunu söyledi. seni denize atarım yalan söyleme dedim.
güldü. onu o anda gebertmek istedim. yapamadım. şu zamana kadar düşünceli olmaktan kaybettim ve o anda da düşünceli olduğum için yenilmiştim ona karşı. kafamı önüme eğdim. gözümden yaşlar inmeye başladı. ama ağlamadım. sıktım kendimi. öyle bir sıktım ki o günden 1-2 gün sonraya kadar kollarım ağrımıştı. o kadar sıkmıştım kendimi. nasıl oldu dedim. oğuz sarhoştuk-muzo-ben-evde-yılbaşı diyordu fakat bir yandan ağlıyor bir yandan bunları kekeleyerek söylüyordu.
dıbını gibtiğimin içkisini niye içersin? ben senin için daha ne yapayım? o kadar öğüt verdim sevgiliden öte. o kadar söz söyledim yanlış yoldasın diye dinlemedin! oğlan tohumu vermiş sana şimdi gelip benden akıl mı bekliyorsun? sen ne ara bu kadar kaşar oldun aleyna! gibi sözler söyledim bağırarak. tuttum kolundan eve zütürdüm. ev boştu allahtan o gün. tüm içimi dökebildim ona karşı. hararetli bir konuşmanın ardından başka odaya geçtim. sigara yaktım düşünmeye başladım.
düşünceli davranışım niye beni yenmişti. odaya dönüp onunla sakince konuşup bu işi halletmesine yardımcı olacaktım. çünkü aleyna gerçekten düşünemeyecek durumdaydı. eve gitmesini ve bunları düşünmemesini söyledim. hala acı çekmemesi için her şeyimi feda edebilirdim. onu evine yolladım