efkarlı sevdalı kardeşlerim gelin

"Hiç nefesini boş yere yorma Ahmedim. Neyini özlüyorum niye özlüyorum bilmiyorum ki. Özlüyorum işte. Yani her hafta halı saha maçında yenilip ertesi hafta yine o sahaya çıkmaya benziyo benimkisi. Ben ya oyunun kendisini seviyorum ya da maçı kaybetmeye o kadar çok alışmışım ki, koymuyo artık. Giden gidiyor ya kardeşim, sen zannediyo musun ki kalan kalabiliyo. ilk o gidiyo lan. Gitme demiyo ya ilk o gidiyo lan.

Nerde ne yapıyolar acaba sevdiklerimiz? Sevgililerimiz? Onlar da bizim için "napıyolardır acaba" diyolar mıdır la?"

"Mutlulardır herhalde."

"Onlar da mutlu olsun da. Varlığımızla mutlu olamayanlar yokluğumuzla mutlu olsunlar ki, bi gibe yarasın gidişimiz."

Yaşanan onca şeye,
Pay edilen ekmeğe,
Birlikte ilk defa dinlenen şarkılara,
Ceptekini üleştirmeye,
Başlı kıçlı yatmalara,
Damı akan odalarda kurulan hayallere,
ilk aşklara,
ilk reddedilişlere,
Salondaki çekyatta yattığımız eş dost gezmelerine,
Sırf ucuz olsun diye yediğimiz ketçaplı pilavlara lan,
Yoklukta içtiğimiz mantarı hep içine düşen şişesinden ucuz şaraplara,
Kaçak binilen trenlere,
Esnaf lokantalarına,
Görüşmediğimiz arkadaşlara,
Ayrıldığımız sevgililere,
Alayına isyan değil işte kardeşim, alayının şerefine içiyoruz lan! ''
Şerefe!