yatılı okumak

hayatı öğretir insana. daha çocukken gidersin. başta çok heyecanlısındır. ne var ki dersin. hem zevkli olduğunu duymuştum birkaç yerden. sadece okul çıkışı yurda gideceğim o kadar o tatlı heyecan, günler yaklaştıkça yavaş yavaş korkuya dönüşmeye başlar. hele ilk kayıt yaptırmaya geldiğinizde içinizi garip bir his kaplar. aileniz size daha önce hiç vermediği kadar fazla bi harçlık verir. ne gerek var buna çok fazla falan dersin. ama ilerde onun kaç katı yetmeyecek, milletin zütünde dolanacaksın borç için, annenle babanla kavga edeceksin harçlık için. bilmezsin. lazım olur der verirler. ilk gün güzeldir aslında. üst dönemleri görünce biraz tırsarsın. daha sonra arkadaş armaya koyulursun. internetten tanışdığın bikaç kişi vardır ama onlarla çok az muhabbetin olacaktır onlar sonla okuldan ayrılacaktır bilmezsin. ilk gece gelir üst dönemler. hepsi birer bahaneyle. kimi der lambamız kırıldı sizin odada çalışıcaz. kimi der siz bizim kızlara bakmışsınız. zütüne kadar terlersin. hayatında ailenden o kadar korkmamışken bu huur çocukları sana burayı dar etmeye hazırdır. gibtirip giderler en sonunda. arkadaşlarınla şokunu atlatmaya çalışırsınız. zaten üstlerle konuşurken kimin ne olacağı baştan bellidir. hemen abicim diyip soru sormaya başlayanlar hep yavşak huur çocuklarıdır ve züt kurtarmak uğruna arkadaşlık falan giblemezler. daha sonra gelir lisenin ilk günü. merdivene dizilen boyka çakması üstler. toplanıp size pis pis bakan 11ler. hemen sınıflarınıza yanaşıp kız kaldırmaya çalışan abazalar. ders başlar bi şekilde. ulan ilkokul hocaları daha iyiydi sanki be dersin. kimisinden ilk dersten nefret edersin, kimisine harbi adam dersin. yatılıyı yatılı yapan etüt faslı gelir sonra. eğer başka şehirden geldiysen üzgünsündür. içini tarifsiz bi korku kaplamıştır. ulan hayalini kurduğum lise böyle miydi dersin. bi kaç tiki tipli kız gelir niye üzülüyosunki yeaa falan derler. halbuki daha sonra onlar senden daha fazla üzülüp hüngür hüngür ağlayıp ailelerini okulu değişttirtmek için zorlayanlardır bilmezsin. hele ailenden ilk kez ayrılmışsan bi ayrı derttir. keşke akşam hiç gelmese dersin. yeni yatılılar için okul zamanı bi nimet gibidir. hiç akşam gelmese o lanet yatakhaneye hiç dönmesem dersin. ilk sene zordur . çok zordur. o yıla kadarki hayatının en kötü senesi gibi gelir sana. ağlarsın, gülersin. bunlar normal şeyler. bunlar arkadaşlarınla anlamlı gelir sana. hasta olursun. ilk yatağa düştüğün zaman yanında bez sıkıp alnına koyacak bir anne ararsın. bir şeye ihtiyacın varmı oğlum diyen bir baba ararsın. kendin ayağa kalkmayı öğrenirsin. zordur. herkes kendi canının, midesinin derdine düşer. yiyecek istemeye gelen üstlere sırf kendininkinden vermemek için bunda var abi valla der. hele bunu söyleyen bunların yavşak yardakçılarındansa hemen inanırlar. giderler sana . yok dersin. zorla arar bulurlar. neyin varsa alırlar bir de dayak yersin. yatılı okul böyledir beyler. eğer annen baban öğretmense , sendika tanıdık vs varsa müdüre bir telefonda hemen yanında biterler. sana zorluk çıkartan üst hemen disiplin cezası alır ve bidaha bulaşmaz. ama böyle değilsen kötüdür. dersine mi asılsan, çamaşırlarını mı yıkasan, yiyecek bir şeyler mi bulsan telaşına düşersin. sanki ev bakıyomuş gibidir. hayatın bir provasıdır sanki. birbirinizin anne babası olursunuz. birbirinizin derdini dinler yardım edersiniz. hele bi de evci çıkamıyorsan. sen kardeşim cidden hayata kestirmeden gireceksin. bu insanlar için iş ayrı bi takluktur. ilkokulda sürekli planlarını yaptıgın , iple çektiğin haftasonları artık gelmesin istersin. zütünü kurtaran cıkar bi yere kimi evine, kimi halasına kimi bilmem neyine. kalakalırsın bir başına. şimdi 2. derdinle başbaşa kalırsın, yalnızlık. çıldırırsın ama yapacak bir şey yoktur. aileni ararsın bağırır çağırırsın , seni 5 dakikalığına rahatlatırlar sonra gerisi gelmez. aklıma geldikçe tekrar kötü oluyorum beyler. kusura bakmayın. notların hiç ilkokuldaki gibi değildir. hayatındaki ilk 30 40ı görmüşsündür belki. ama nedense şaşıramazsın buna. en azından sana notun yaşamın içinde o kadar da önemli bir şey olmadığını öğretir sana. gittikçe pişiyosundur. hayata daha bi farklı bakarsın. bazı şeyler anlam kazanmaya bazı şeyler anlamsızlaşmaya başlar. bi kıza aşık olursun seversin. peşinden koşarsın ama o daha ayrıcalıklı olacağı için üst dönemle çıkmayı beraber olmayı tercih eder. bir de aşktan yana tokadı yersin. hayatında 2 3 kez ağlamış sen, tuvaletlerde yatağında karı gibi ağlarsın. tek tesellin bu olur. gittikçe arkadaşların da belirginleşmeye başlar. iyi ki seni hayatta tutan arkadaşların vardır. adamın donunun rengini bile biliyosundur fakat yine de görmek istersin. dostluk budur çünkü. emek ister. zorlukları beraber atlatan dostlar gerçek dosttur. bunu unutmayın beyler. sene sonlarına doğru gelmeye başlarsın. dersler biraz hafifleyince kaldığın şehri arkadaşları tanırsın biraz. ulan neler geçti başımdan dersin. fakat hiçbir zaman anne babana söyleyemezsin yaşananları. yapamazsın . çünkü huur çocukları öyle bir korkutmuşlardır ki seni, onlar giderse yine bir şey olursa bana diye düşünürsün. yiyeceğini yerinde bulamazsın, şampuanın biri tarafından alınmıştır. eğer bide ağırbaşlı olursan üstler nefret eder senden her işlerini özellikle sana yaptırırlar. en sevdiğin arkadaşını bilerek senin odana getirip döverler. sana bir şey yapmazlar ama yapmaktan beter ederler. kırığın çıkığın yaranın eziğin telafisi vardır beyler. ama pgibolojik bazı şeylerin yoktur emin olun. arkadaşını yanı başındaki odada hastanelik ederler. ambulans falan gelir anca öyle dıbınakoduğumun müdüresi koca zütünü kaldırıp size vakit ayırma fırsatı bulur. sonunda zulmedenler cezasını alır. kimi okuldan atılır kimi yatılılıktan. bundan önce hiç şikayet edemezsin çünkü olum sen beni şikayet edersin 2 geveler kurtulurum ama sonra seni ... vs vs konuşunca çaresiz kalırsın öyle. kaderine razısındır. tatil vakti geldiğinde ulan neydi be dersin. arkadaşlarından ayrılamazsın. çünkü iyi-kötü her zaman yanında olmuşlardır. mutluluk falan hikaye beyler. 2 insanı birbirine gerçekten bağlayan çektiği sıkıntılardır. yatılılık insana bunu öğretir. hemde hiç unutmayacağın şekilde. tabi ailen bunların hiçbirini bilmez. ya da biliyolardır fakat bunun da hayatında üstesinden gelmen gereken bir sınav oldugunu düşünüyolardır. fakat ailenin değerini bir kez daha anlarsın. yatağını , bilgisayarını, evin anahtarını, annenin yemeklerini her bi taku bir kez daha seversin. anlam kazanmıştır onlar artık. bu olanlar hayatında yaşayacakların bir özeti bir trailerı gibidir. fakat gerçekten olgunlaştıgında anlarsın ki bu seni gerçekten büyütmüştür. beyler anladığınız üzere bu benim hikayem. tabi çok küçük bir kısmı. başta bilgi vericektim fakat sonra farkında olmadan hikayeme döndüğümü farkettim. bunlar yatılının gerçek ve acı kısımıydı. eğer yeterince ilgi olursa güzelliklerinden belki de daha fazlasından bahsederim. allaha emanet olun.