1. 51.
    0
    daha birbirimizin adını bile bilmiyorduk, ama o göğsümde ağlıyor ve ben onu teselli ediyordum. insanlar bazen taşıyamazlar yüklerini, güçlü görünemeyecek kadar yorulurlar, kendilerini bırakmak için takılacak küçük bir çakıl taşı beklerler bilerek.

    vicdan denen, önemsedikçe büyüyen kurdu kimileri kandırır kolaylıkla, kimileri de kontrolün kimde olduğunu unutup kaybolur vicdanın dişleri arasında...
    ···
   tümünü göster