1. 1.
    +1
    hayatımın en sıradan günlerinden biriydi o gün. cuma günüydü yanlış hatırlamıyorsam. akşam yine işten çıktım evin yolunu tuttum. hergün hareketli, hergün hızlı olan ankara durgundu, yavaştı o gün.yaz mevsiminin bitimiyle alakalı olmalıydı bu durum. bindiğim otobüsün geçtiği durağa giden sokak bomboştu. ancak sokaklar ne kadar boşsa, duraklar o kadar kalabalık olmalıydı. herkes otobüs bekliyordu dıbına koyduğumun şehrinde. yine ayakta gidecez o kadar yolu diye dertleniyordum kendi kendime. düşünüyorumda o zamanlar ne kadar çekilebilir dertlerim varmış. şimdi keşke eskiye dönebilsemde dertlerim o kadar olsa diyorum...
    ···
   tümünü göster