kuran ı kerim in dinazorlardan bağsetmemesi

islam dogmacılığ evrimsel yaratışçılık tezinin gerçekliğini yadsır: Hiçliğin anldıbını anlakda, Tanrısalın dışında varolanın temel yokluğu olarak değiştirir: (hiçten çıkar-yaratılmış varlık). Bu şekilde hiçlik gerçek varolanın, (en yüce varlık), ensel inerenim (yaratılmamış varlık) olarak Tanrı'nın karşıt kavramı haline gelir. Burada da Hiçliğin yorumu, varolanın temel görüsünün ne olduğunu gösterir. Ama varolanın metafizik tartışması Hiçlik üzerine tartışma ile aynı düzeydedir. Varlık ve Hiçlik'in sorularının her ikisi de sorulmazlar. işte bu sebepten, Tanrı Hiçlik'ten yaratıyorsa, Hiçlik'le bir ilişki kurabilmelidir'in bu güçlüğünden bile kaygı duyulmaz. Oysa Tanrı Tanrı ise, "Mutlak" ın kendiliğinden her varlık ekgibliğini kendi dışında bıraktığı doğru Tanrı Hiçliği tanıyamaz.
Tarihin bu genel anımsatılması, bize Hiçliği asıl varolanın karşıt kavramı yani değillemesi olarak gösterir. Ama Hiçlik şu veya bu yolla bizim için sorun olduğunda bu zıtlık ilişkisinin gördüğü sadece daha açık bir tanım değildir; bu, varolanın varlığı üzerindeki gerçek metafizik sorunun ilk uyanışıdır. Hiçlik varolanın belirsiz bir karşıtı olarak kalmaz, bu varolanın varlığını birleştiren olarak açığa çıkar ki dogmatik bilişim kuran'da da yoktur aslında. onun için neden olsun dinazor ki?