hikayemi anlatıyorum hazırlayın sigaranızı

yunusla dışarı çıktık bana bi sigara var dedim üzerimde hiçbir şey yoktu amk. yaktım bi marlboro. aslında bu sigara hiç alışık değilimdir.
yunus marlboro severdi her neyse..

--ne oldu lan sana?

-bunaldım içeride lan zeynep geliyor aklıma annem geliyor

--olum saçmalama git kızı yalnız bırakma

haklıydı amk. sigara içtim hızlıca. içeri girdim beyler. ne olursa olsun eylemi üzmek yoktu evliydik artık biz lan yapılır mıydı bu?
eylemin yanına gittiğimde sigara koktugumu falan söyledi. kafam dağıldı içmem lazımdı gülüm dedim. evet beyler evlenmiştim.
millet yavaş yavaş altın bırakıyordu masamıza oradan da gidiyorlardı. bizim kral masa hülya hocalar falan kalmıştı bi.
millet nasıl evlere dağılacaktı onları ayarlıyorlardı.

evet beyler evlenmiştim. koskoca senelerimi yardırdım size burada. amacım aslında buradaki gençlere, sevdiğini dahi söyleyemeyecek utangaçlara, evden kafasını dışarı çıkaramayan utangaçlara, hayatın hiçbir zaman gülmeyeceği tüm insanlığa hayatımı anlatmaktı.

eylemle evlenmiştim. evet. bu harika bi şeydi. sevdiğim kızla evlenmiştim.
ama hala bi zeynep acısı yüreğimde yanar durur.
mezarına hala giderim. çiçekler zütürürüm oraya.
onun isminin emanetçisi bi zeynep bebek var birde.
oda büyüyor işte. çok güzel kız olucak belli.

teşekkür ederim beyler.

buda böyle bi anımdır.