ne kadar boktan bi dunya

senden sonrada birkac kadın oldu hayatımda. kısa süreli ve saçma ilişkiler. hiçbiri sen olamadı sen gibi kokmuyorlardi. aslında senden net olarak hatırladığım tek şey kokun. diğer şeyler sadece natural bir resim gibi aklımın bir köşesinde duran eskiler. sesini de hatırlıyorum. bana "sarilalim" dediğin o koridorun sonunu unutamıyorum. kollarını açıp gözlerini buyuttugun gün o an dedim ki ; tanrı bazen ölümsüz kadınlar yaratıyor.sen ölümsüzdün kadın. saçlarını umutsuzluğa uzatıp gulumsemen ve gözlerimle yalnızlığini çalmak istemem birer tesadüf değil. saatlerce aynı yerde oturup göğsüme yaslanmana izin vermem birer tiyatro değil. başka birisi yada başka insanlara aşık olman gerçek ve bunun farkındayım. bosverdim.hayatim gibi, nefesin gibi, tanrı gibi boş verdim. sana sıraladığım soruları soramamami bos verdim .şimdi sorsam bir hayatı iki dudağının arasında barındırmak nasıl bir his ? her fotoğrafta güzel olmak nasıl bir his ? benim de senin bilmediğin birşeyleri bildiğim var tabii. tanrı,kendisinden güzel bir varlığı nasıl yaratır ?