yeşil gözlü kumral kız

Bindim arabaya sürdüm tüm cesaretimle nuranın siteye doğru çaldırdım anlasın dış kapıyı açsın diye. indim arabadan doğru onun olduğunu tahmin ettiğim bloğa doğru yürümeye. züt cebime itinaya koyduğum kanyaktanda arada uydurmuyorum ki işi sağlama alıyorum amk. hatta bi ara bi kaç yudum aldım merdiven başındaykene. artık kendimdeydim amk. çıktım 3.kata baktım kapılara. birisinden hafif bi ışık sızıyordu. işte beklediğim kapı beklediğim cennet kapısı, hayatımın eşiği bu olmalıydı. hafifçe araladım ve hızlıca içeri girerek yavaşça komşular duymasın diye kapattım kapıyı. artık içerideydim. kendimi truvadaki Paris gibi ,sefillerdeki jan valjen ,kafkadaki hakim, Yaşar Kemal'in yer Demir gök bakırdaki uzun Hasan gibi hissediyordum. artık içeride nuranımın bi adım daha yakındım