ateist piçler hadi bunu da açıklayın görelim

bizim iş yerine bi arkadaş başladı. 2 ay kadar oldu.
sıcak kanlı, samimi iyi biri. neyse evine davet etti dün, yalnız yaşıyor bahçeli bi evi var, mangal yapalım takılalım filan dedi.

adamın ismi mehmet. yani biz mehmet diyoruz. mahallesine gittik, bizi cadde de karşıladı, mahallede herkes buna yücel diyor.
market sahibi yücel diyor, mahallenin çocukları yücel abi diyor, komşu kadına selam veriyor, sağol yücel diyorlar.
lan biz şaşırdık tabi. hayırdır amk sahte kimlik mi verdin iş yerine filan, eve geçince anlatırım dedi.

şimdi binler çok ilginç bi durum aslında. bu arkadaşın bi abisi varmış bebekken bi hastalığa yakalanıyor ölüyor. kurtaramamışlar ismi mehmet.
o zaman bizim arkadaş ortada yok tabi. sonra bizim arkadaş dünyaya geliyor ismini yücel koyuyorlar.

yücel yani bizim arkadaşta, ölen abisinin hastalığına yakalanıyor. doktorlara zütürüyorlar filan, yok bu çocukta yaşamaz diyorlar
sonra karının biri şurda şurda şöyle bi hoca var zütürün birde o baksın diyor, hastalığın ne olduğu belli değil çünkü.

neyse bunun annesi babası, e zütürelim bari birde o baksın diyip zütürüyorlar. hoca bunu okumuş etmiş, bişeyler yapmış sıkı durun şimdi
ve demiş ki; bu çocuğa ölen abisinin ismini verin bu çocuk kurtulur. nitekim gerçekten de ölen çocuğun yani mehmetin ismini verince bizim yücel ölen abisi mehmetin ismini alınca kurtulmuş ve hala yaşıyor.

annesi de demiş ki; biz bu çocuğa ölen bebeğin ismini yani mehmet ismini koyduk ama herkes buna yücel diyecek.
yücel diye hitap edecek, yücel diye çağıracak. bizim arkadaşta okula başlayana kadar ilkokulda bile yücel diyorlarmış, yoklama filan hak getire tabi. ortaokula başlayınca çevresinde ki herkes mehmet olarak çağırmaya başlamış.

okul hayatında mehmet, iş hayatında mehmet diye çağırılıyor. sadece hala mahalledekiler yücel diyormuş. dile kolay 28 yıldır aynı mahallede oturuyormuş.

yazdıklarımda en ufak yalan yok. gözümle gördüm, kulağımla duydum. hikayesi neyse onu yazdım. çok şaşırdım. çok ilginç amk ya