atatürk ekber ulan

BÜYÜK ATA'YA

Koca bir güneşin akşam olmadan
Dağların ardından sönüşü gibi,
Millete can veren vatan yaratan
Tanrı'nın göklere dönüşü gibi,
Ölümün içimde bir yara, Atam.
Derdimi kimlere döküp anlatam!,
Vatanın dağları güz rengi aldı;
Dün sabah tanyeri bayraktan aldı;
Ne yıldız, ne güneş görmeyen gözlüm,
Odamda resmine takıldı kaldı.
Sana can verip de ben ölsem Atam!
Derdim ki kimlere dökülüp anlatam!
Ölüm bu vatanı koydu Atasız,
Hepimiz öksüz, günümüz gece;
ismini andıkça ağlayacağız,
Dilimizde adın ilk ve son hece.
Kör olsun sana yaş dökmeyen, Atam!
Derdimi, kimlere döküp anlatam!
Bağışla yanıldım, hayır ölmedin;
Göklerde değilsin gönüllerdesin,
Soyumun kalbine geçeyim dedin,
Gönülden gelecek her zaman sesin.
Her zaman ırkıma büyük Baş Atam
Tanrılaş gönlüme, Tanrılaş Atam!