asosyalken nasıl değiştim anlatıyorum

şimdi o ana tekrar dönelim ne demiştik. millet ıslanmamak için bekçi kulubesinin ya da okul logosu mu ne taksa artık altında yağmurun dinmesini bekliyorlardı halbuki havaya şöyle bi bakıldığında o kadar hızlı ve hunharca yağıyordu ki beklemenin manasız olduğu belliydi çünkü bekleseler akşama kadar beklemek zorunda kalacaklardı. milletde bunun farkında olduğundan ıslanacağını bilseler de çaresiz yenilgiyi kabul edip ya doğrudan evine ya da duraklara doğru yürümeye başladılar ben ve diğerleri (2) toplamda da 3 mal belki millet acır da alır diye otostop çekiyorduk ama hiç kimse almıyordu amk ben yeter hadi bizde yavaştan yürüyelim desemde az bekle az bekle alırlar şimdi diyorlardı umutsuz bir şekilde arabalara otostop çekiyorduk. millette artık kendini yola vurmuştu ıslanacığını bile bile işte tam da o sırada gözlerimi sağa çevirdim. gördüğüm hepinizin tahmin ettiği gibi yasemindi yağmurda henüz yürüyeli 2 dakika bile olmamasına karşın o sırma saçları şimdiden ıslanmaya başlamıştı. tabi konu o olduğunda benim nasıl bi tepki gösterdiğimi biliyorsunuz, elinde şemsiye olmadığından ıslanacağını bildiği halde yağmura yenilmiş (önceden takip ettiğimi bildiğimden) yaklaşık 15 dakikalık yolu vardı. ki o sağanakta kız hasta bile olabilirdi dedim ya, hunharca yağıyordu o an beynim durdu adeta, bir anda acaba yanına gidip hiç yoktan şemsiyeyi mi versem diye düşündüm ama bir yandan da ayaklarım gitmiyordu bunları çok hızlı düşünüyordum gerçekten ne yapacağımı bilemiyordum biraz daha düşündüm ama kızda fazla ıslanmamak için hızlı adımlarla ilerliyordu gittikçe uzaklaşıyordu işte o an kendimi salıverdim ve önce yavaş, sonra da koşar adımlarla yaklaşık 30 metre uzaklıktaki platonik aşkıma doğru ilerliyordum.
arkadan kurnaz huur çocukları dur nereye gidiyosun diye bağırsalar da onları takmadım ve yavaş yavaş sevdiceğime doğru gidiyordum aylardır hayalini kurduğum tanışma fırsatını yakalamış gibi gözüküyordum artık aramızda bir kaç metreden bile az mesafe vardı ve derken yanına geldim...

hemen sağ çarprazındaydım önce beni farketmedi yüzünde çaresiz bir ifade vardı. sebebini biliyorsunuz. hiçbir şey demeden şemsiyemi başına tuttum önce gözlerini havaya dikti şemsiyeyi görünce yüzündeki gülümsemesini görmeliydiniz çok tatlıydı ilk tepkisi;