varsa derdiniz anlatın beyler

anlatayım kardeşim.. seninki de dert mi lan deyip eksileyenlerin canı sağolsun.

2 ay önce erasmustan döndüm, polonyadaydım. mutluydum, huzurum yerindeydi. 1,5-2 ay bir buddy'im oldu. giderken o kızı üzgün görmeyeyim diye buluşmadım. vedaları hiç sevmem zaten. o bana koymadı da; asıl koyan şu anki bunalımım aslında. @5'in dediği gibi, bir hatun vardı ki bir içim su. onu çok özlüyorum. hani birçoğunuzun gerçekten rüyalarınızda tasvir edemeyeceği kadar tatlı-şirin bişey. yalan söylüyorsam bir kere daha o karıyı görmek nasip olmasın. sadece iki kez buluştuk, kendi kuralları vardı. sadece öpüştük, sevişmedik. bu çok hoşuma gitmişti, tav oldum resmen saygı duydum ilk defa birine karşı gerçekten hoş duygular besledim. ikinci kez buluştuğumuzdaki saadeti-mutlulugu ben ömrümce tatmamıştım.

sonra, ayrıldı kendi şehrine döndü. arada bir kaç kadın daha oldu travellar boyunca fakat aklımdan söküp atamadım onu. türkiyeye döndüm, zaten polonya günlerimi özlüyorken bir de allahsız eski hoşlantıgım kızla yazışır olduk ama adeta vicdan azabı çekiyorum. her gün polak kız aklıma geliyor, sigara sayım günden güne artıyor fakat o türk kızı da beni cezbediyor kendince. ne yapayım ne edeyim gençler?