bende başlıyorum kim ne derse desin

Hazırlığın ikinci dönemi de yavaş yavaş bitmekte. Bir hocam var amerikalı, ismi rus ismi gibi... Buradan ismini vermeyim belki tanıyanlar olabilir. Adam stand up yapıyor aq, baya da eğlenceli bir tip. Arada leman kültüre gidip bunu izliyoruz stres atmak için. Gittiğimiz günlerden bir gün Meral de olmasın mı orada!!! Alkoldü, yurtta atılan ihaleli bataklar falan derken hafif hafif unutmaya başlamıştım ben bu kızı. Nereden çıktı tekrar karşıma! Arkadaşlar kalkalım istersen dese de ben oturalım diye ısrar ettim. Keşke onları dinleyip kalksaydım. Basit bir platonik aşk benim için tutkuya dönüşecek ve unutmak için hayatımı gibmeye çalışacaktım. Kız elinden telefonu düşürmüyor. Sürekli gülümseyip, beni farketmesine rağmen giblemiyordu. Alkole de alıştık ya anasını satayım arkadaşların tavsiyesiyle söyledim bir kaç tane tequila. Alkole dayanıksız bünye tequilayı görünce direk züt oldu. Kendimi dünyanın en öz güvenli adamı olarak attım kızın yanına... Arkadaşlar olayı farkedip engel olmaya çalışsada kıza tekrar tekrar ilanı aşk edip kendimi rezil ettim a dostlar. Kıza neden bana arada bir kaçamak bakışlar attığını sorup, onunda beni sevdiğini iddia ettim. Kız "olmaz tuskiyancheck benim bir erkek arkadaşım var hatta gelmek üzere git ne olur" demesine rağmen kıza tabiri caizse yavşamaya devam ettim. Köpek gibi seviyordum aq. Bir kaç dakika geçmedi içeri uzun saçlı sarışın ve küpeli kız güzeli bir çocuk geldi. Beni Meral'in yanında görüp "Kim bu Meral Arkadaşın mı?" diye sorunca kızcağız evet sevgilim dedi. "Sevgilim!!!" insan sevdiğine bastıra bastıra sevgilim der mi? E Demez tabi amerikan dizisi mi lan bu. Kız korktu rezillik çıkacak diye kibarca gitmemi istiyor. E bende tip olarak yarışamam bu kız güzeliyle. iyi akşamlar diyip ayrıldım ama nasıl acılar içerisindeyim.