inişli çıkışlı hayat hikayemi anlatıyorum

çevremdekilere göre 2005 finalinde ilk yarıyı 3-0 önde kapatan milan gibiydim , artık 2 ay daha dişimi sıkacaktım ondan sonra tüm herşey düzlüğe çıkacaktı.ama insanlara göre. bana göre ise durum tamamen tersineydi , almanyadan 18 dakikada 5 gol yiyen brezilya gibi olmuştum kısacası dağılmıştım. hiç bir şey umurumda değildi ne beni bekleyen parlak gelecek ne etrafımdakilerin bana olan tavırları , tek derdim vardı onu da kaybetmiştim. öyle bir yumruk yemiştim ki direkt knock-out olmuştum.

kendimi ne zaman büyük görsem ne zaman iyi vurduğumu düşünsem hayat bana bir tane geçiriyordu. uğrunda savaşılacak bir hedefim kalmamıştı , onu kazanmak artık benim elimde değildi ama ona yakın olmak zorundaydım , mecburen konuşamadım onunla herşeyi , sadece bekle dedim kendime ,bekle...

bu olay yaşandıktan 8 gün sonra doğumgünüm vardı , normalde bir çocuk benim yaptığım dereceyi yapsa o doğumgününde ortalığın dıbına koyar dünyanın en mutlu insanı olurdu.ben bir bira aldım ve yalnız başıma kutladım doğumgünümü , her yudumda farklı şeyler için ağladım ama beni asıl ağlatan ilk defa kaybediyordum ve kaybetmem benim kontrolümde değildi , gruptan çıkması için başka maçtan gelecek sürpriz sonucu bekleyen bir takım gibiydim. kısacası ne yaparsam yapayım onlar istemedikçe benim şansım yoktu..

bu yüzden pes ettim, bıraktım kitabı defteri o gün,2 ay boyunca da kitap yüzü açmadım derslere gidip sadece oturuyordum kulağım hocada ama aklım başka yerdeydi , durgunluğuma kimse anlam veremiyordu açıkçası kendi kendime tükenmişlik sendromuna girdim , o kadar insana kafa tutan ben 1.60 boyundaki ufak tefek bir kıza ve onun gibko sevgilisine mağlup olmuştum.

bu arada o dönemde beni mutlu eden 1 tane olay oldu o da eski okul müdürümle yaşadığım diyalog , okuldaki kimya hocam aradı ;

h : oo bahadır bey ne sesiniz çıkıyor ne soluğunuz
b : çalışıyoruz hocam ne yapalım
h : haberlerini aldık şov yapmışsın sınavda helal olsun
b . eyvallah hocam yaptık bişeyler
h : hadi lan ordan dıbına koymuşsun ortalığın
b : saolun hocam darısı başınıza :d
h : ulan pekekent ulan pekekent hiç adam olmayacan demi :d hacı (okul müdürü) senle görüşecekmiş bi ara okula uğrasan iyi olur
b : yok hocam benden adam olmaz :d tamam uğrarım hocam

ertesi gün okula gittim , daha okula ilk geldiğim gün sivilken ağzındaki sakızı çıkar diyen , benimle genelde ters düşen ama dersane konusundaki kıyağını unutmadığım müdürle oturuyoruz ;

m : oğlum öncelikle tebrikler , okulun son 5 yılda gördüğü en iyi derece bu , eğer istersen ismini bu yıl pankartın başına yazabiliriz (istersen diyor ama kabul et diye gözümün içine bakıyor)
b : valla hocam altına 'biz bu çocuğu okul sonuncusu mezun ettik' yazarsanız bana uyar.hem de insanlar sonuncusunun bile bu kadar iyi olduğu bir okula çocuklarını kayıt ettirmek için can atarlar. okul puanları patlama yapar diyeyim şimdiden ;)

bu lafın üstüne bu işin olmayacağını anlamıştı fazla uzatmadı helalleştik ayrıldık

dersane ile iplerin kopma noktasına geldiği an ise şöyleydi. sınav açıklanalı 1 veya 2 hafta olmuştu istanbul'da bir deneme yapılacaktı süper f1 denemesi mi neydi adı , bizim dönemden 3 kişi katılacaktı sadece , sınıfta ygs derecesinde ilk 3 olanlar gitmesi gerekirken hem benim hem de batunun yerine onur fatih ikilisi gitmişti , açıkçası gitsem 10 soru yaparmıydım bilmiyorum ama orası benim hakkımdı , deneme değil hakkımın yenmesi zoruma gitmişti , gittim hocanın yanına ;

b : oo hocam best öğrencilerinizi istanbul'a zütürüyormuşsunuz başarılar şimdiden
h : hemen celallenme oğlum bu basit bir sınav öylesine
b : ben zaten gelmezdim de o sınıfın 2.si bensem o hak benimdi fatihin değil
h : ya olum durum öyle değil şimdi
b : bırakın hocam onlar torpilli öğrencileriniz sizin bilmiyor muyuz , zamanında beni sınıftan attırmaya çalıştıklarında siz kim oluyorsunuz da benim sınıfımdan adam attırmaya çalışıyorsunuz diyememişsiniz , bu mu hocalığınız , bırakın allah aşkına ya

çarptım kapısını çıktım.o saatten sonra da hiç bir dersle alakadar olmadım gelip sırf yer kaplamak için oturuyordum. ders çıkışlarında da net cafeye gidip elanurla konuşuyordum.bu arada bir yandan da elanurun sevgilisini araştırıyordum , öğrendiğim gerçek ise beni kahretmişti. oğlan tipsizdi , tipini gibtiğimin tipini gibtir et ayrıca lise mezunuydu ve bir hastanede gibko bir iş yapıyordu hasta kayıt işi gibi bir şey.ben 2 yıl sırf ona 'bak artık adam olabildim demek için , ona layık olabilmek için çalışmıştım , çalışmaktan daha da zor olanı yani kendimi değiştirmeyi başarmıştım.ve bunlara rağmen benim hayallerimi yaşayan adam benim kalibremin 10 da birinde bile değildi. çok hesap sordum allah'a bu olayların üzerine , çok kez musalla taşına oturup 'hadi al artık lan canımı geldim ayağına' diye bağırdım. neyse geçiyorum bunları dçnelim sınav mevzusuna

elanur mevzusuna atık olan kafam , dersaneden soğumuş olmam vs. hepsi üstüste gelince lys döneminde gram çalışmadım desem yeridir.son 2 3 hafta sıralamamın 50.000 lere düşmesinden korktuğum için ders çalıştım o da yetmedi açıkçası. sınav sabahı integralde alanı ilk defa okuyordum sınava ne kadar hazır olduğumu siz düşünün artık.