boktan hikayemi anlatıyorum beyler

sınıfın en arka köşesinin boş olduğunu gördüğümde ayaklarım öyle seri hareket ettiki bir an koşuyomuyum lan ben diye duraksadım.
sıraya oturdum önce stratejik konumuyla ilgili kontrollerimi yaptım sağ ve arka tarafımda pencere vardı sınıf birinci kattaydı kaloriferler her pencerenin altına denk gelecek şekilde konumlandırıldıkları için iki tarafımda yer alıyolarlardı. hocayla göz teması ve hatta herhangi bir görüş açısı dahi ancak ben istersem sağlanabiliyordu.bu çok önemliydi, hocalara karşı hiç saygısılığım olmamıştı, bununla övünürdüm... Halbuki hiç muhattap olmadığın insan grubuna nasıl saygısızlık yapabilirdinki? diye kendimle çeliştiğim sırada sınıfın kapısından "huh" olarak yazabileceğimiz bir yere çok seri tempoda koşup anca yetişmiş bir insandan çıkabilecek doğallıkta bir nida duyuldu.

kafamı kaldırmamı gerektirmeyecek kadar tek düzeydi, o sırada rick james dinliyordum keza son ders zili çalana kadar bu şölen bölünmemeliydi.
fakat sonra.