1. 26.
    0
    kardeşim, abim veya ablam olmadığından arkadaşlarımı istemsiz kardeş yerine koyuyordum. ve bu her defasında ihanetle sonuçlandı, hepsine güvenimi verdim ve boşa çıkartıp gibtir çektiler. yine, yine ve yine. kendim gibi masum sanıyordum herkesi. aynı taktan hareketi, farklı bir sonuç bekleyerek tekrar, tekrar ve tekrar yaptım. bu gerçekten aptalcaydı.
    kafam basmıyordu o dönemler. ama bu yediğim gibtirler beni içten içe değiştiriyordu. bambaşka birine dönüşebileceğimi nereden bilebilirdim ki. hayat oyununda ansızın rolün değişebiliyor, iyiyken kötü, kötüyken iyi v.s olabiliyorsun.
    ···
   tümünü göster