inişli çıkışlı hayat hikayemi anlatıyorum

tabi bu kadar rehavet illaki bir çöküş yaratacaktı.bu rehavetin üstüne evde kardeşimle olan sıkıntılar, dışarıda millete gösteriş yapma merakım, okul turnuvasında sırf sınıftaki bir kaç kaşar adımı bağırsın diye takımı tek başıma şampiyon yapacak kadar kendimi yormam,bir yandan her gün 90 km yol gidip idman yapıp dönmek gibi faktörler eklenince kas yapısının zedelenmesi çok doğaldı. tabi o zamanlar bunların pek sorun yaratacağını bilmediğim için ve kendimi durdurulamaz bir makine olarak gördüğüm için hiç bir şeyi gibime takmıyordum.

bir mahalle maçında ipnenin tekinin attığı çelme sonucu ayağı ters basıp düştüm ve sonuç doktorların dediğine göre çapraz bağlar kopmuştu ve gerçek beşiktaşlı olmuştum. şaka bir yana beşiktaş'ta o zamanlar bu kadar sakatlık problemi olmadığı için beşiktaş'a transfer olamadım :d

yaz aylarını bacak sargıda topallaya topallaya geçirdim.o süre zarfında aldığım 6 7 kg bir hayli vücudumu değiştirmişti ve abur cubur denen o zıkkıma inanılmaz derecede sarmıştım. fazla hareket edemediğim için canım çok sıkılıyordu pc denen alet hala bizim eve giremediği için can sıkıntımı mecburen yiyerek geçirmeye çalışıyordum.

maddi sıkıntıları bir nebze aştığımız için ordu'ya yani peder beyin yanına geri döndük.6.sınıfa başlamıştım hala koltuk değneği ile okula gidip geliyordum kilo almaya devam ediyordum, hayallerimdeki hatta içinde bulunduğum hayat resmen ellerimden kayıp gidiyordu ve ben koltuk değneğim ile sadece izlemekle yetiniyordum.

bu dönemde yapılabilecek en iyi şey ders çalışmak olduğu için derslerime bir hayli çalıştım.ilk dönemde elde ettiğim sonuç muhteşemdi. ordu'da il 6.lığı , okulda 1.lik , üstün başarı belgesi , onur belgesi , takdir belgesi ve bir de üstüne tüm okul önünde yapılan bir konuşma. benim için rüya gibi geçen egonun dibine vurduğum o karne töreninden sonra eve geldiğimde gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.ilk bilgisayarım masanın üzerinde duruyordu. sanırım bu da babamın bana soktuğu 3.çomak olmuştu

her ne kadar bu zımbırtı çok faydalı gibi görünse de tüm vaktimi almaya başlamıştı.ve artık önceki hayatımdan gitgide uzaklaşır olmuştum. sahada attığım gollerin yerini cm 03/04 te temur'a , tsigalko'ya , roncatto'ya attırdığım goller almış , benim attığım çalımları artık toledo'ya , pisculichi'ye attırır olmuştum ve çerez eşliğinde bunları izleyerek mutlu olur olmuştum. kendimden,yaşam şeklimden iğrenmeye başlamıştım ama sanki bu bir girdaptı ve beni içine çekiyordu her ne kadar istemesemde...