inişli çıkışlı hayat hikayemi anlatıyorum

b : hocam ilk idmanı ben dışarıdan izleyeyim
ö : zaten maç yapıcaktık otur benle seyret hem arkadaşlarını tanımış olursun

oturduk beraber maçı izledik benim boylarımda rıdvan dilmen saçlı 10 numaralı çocuk dikkatimi çekti.

b : hocam kim bu önlüksüz takımdaki 10 numara ?
ö : o mu ? o emre bizim ilçenin en iyisi. şeytana ayakkabısını ters giydirir o
b : izleyelim hocam (:

harbiden de ipne çok yetenekliydi maç bitti direkt yanına gittim tanışalım diye.

b : kardeşim gerçekten yeteneklisin
e : saol kardeşim
b : bu arada ben bahadır takıma yeni katıldım
e : bende emre , emre kılınç. kısaca kılınç de emre çok var karışıyor
b : tamam kılınç (:

rakibimi bulmuştum diyebilirim. rekabet yenilmediğim sürece en sevdiğim şeydir. ertesi gün idmanda biraz şov yaptım o da farkındaydı tahtının sallandığının. adam gerçekten takımın kralı konumundaydı takım liverpool o gerrard gibiydi. aramızdaki rekabet rüzgarının ilk esintileri idmanlarda ortaya çıkmaya başlıyordu. mahallede her gün devam ettirdiğim şut idmanlarım rahatsız olan komşular falan derken ismim yavaş yavaş yayılmaya başlamıştı küçük ilçede...

4 gün sonra ki idmanda yaptığımız çift kale maçta rakiptik normalde forvet arkası oynayan ben sırf o forvet diye forvete geçmiştim maksat kimin iyi olduğunu bir nebze göstermekti. maç 4-4 bitmişti maçın sonunda sahaya yığılıp kalan 2 kişi vardı biri emre'ydi diğeri de bendim (: adeta zütümüz çıkana kadar oynamıştık ikimizde 4 er gol takım arkadaşlarına edilen 10 larca küfür ve sürtüşme ile maçı bitirmiştik. tabi bu küfür ve sürtüşmelerde ben ağır basmıştım. huyum kurusun eğer iyi oynuyorsam bir maçta diğerleri kötü oynuyorsa ve onlar yüzünden kaybediyorsak onlara saldırırım ya melo'nun riera'ya yaptığı gibi döverim ya da maçtan kovarım. çok mahalle maçı yaptım 2 ye 5 3 e 6 şeklinde sırf bu huyum yüzünden. çocukları döverdim amk her dövdüğümün yerinde oynardım ne binmişim ya :d